Foto: Voorzitter Marianne Kwant heet Eddy van der Ploeg welkom als 500ste lid en overhandigt hem een extra Velisena.
Op maandag 14 oktober heeft Saskia Sluiter een lezing gegeven over haar boek “De Staalwoestijn – Verandering van een landschap, van Hoogovens tot Tata: een geschiedenis.” Deze avond vond zoals gebruikelijk plaats in het Zee- en Havenmuseum en werd bezocht door 58 leden en 8 gasten. Er was ook een bijzonder moment: we mochten ons 500ste lid verwelkomen!
Saskia nam ons in vogelvlucht mee in de geschiedenis van de Hoogovens. Zij liet daarbij oude afbeeldingen zien van een mooi duinlandschap waar de toekomstige Tata Steel gebouwd werd. Ook deelde Saskia leuke wetenswaardigheden, bijvoorbeeld over de keuze om de Hoogovens in Velsen te bouwen. Dat had mede te maken met de zandgrond die een goede stevige fundering vormde voor deze grote fabriek. Ook was er met de komst van de Hoogovens het plan ontstaan om een grote zeehaven te bouwen zodat de goederen vervoerd konden worden.
Ook opmerkelijk was een afbeelding die Saskia liet zien van een Brits krantenartikel uit 1912 waarin de uitstoot van het koolstofdioxide door de Hoogovens doorgemeten was en het broeikaseffect voorspeld werd. In 1949 is deze meting en voorspelling door de Amerikaanse defensie getoetst en het bleek dat dit een accurate meting en voorspelling was. Echter zat men in die tijd (wederopbouw) niet te wachten op deze gegevens waardoor het in de la verdween. In 1970 zijn deze gegevens wederom doorgerekend en accuraat bevonden en wederom in de la verdwenen.
Een ander opmerkelijk feit is dat in de tweede wereldoorlog de Hoogovens door de Engelsen is gebombardeerd omdat de Hoogovens in handen was van de Duitsers. Na de Tweede Wereldoorlog bleek dat de Duitsers veel meegenomen hadden van de Hoogovens, bijvoorbeeld ook de walserij. Dus genoeg werk voor de wederopbouw van de Hoogovens.
In de zaal zaten oud-medewerkers van de Hoogovens die aanvullende informatie konden geven over de afbeeldingen en het ontstaan van de Hoogovens, bijvoorbeeld over de zeehaven. Zo werden er afbeeldingen getoond van verschillende plekken in de grote fabriek en konden de oud-medewerkers feilloos vertellen wat we zagen.
Al met al was het een bijzondere avond over een bijzonder stukje land waar een heel grote fabriek is gebouwd met een eigen infrastructuur (wegen en dergelijke) waardoor het bijna een stad te noemen is.
Charissa de Ruijter